SESSİZLİĞİN ÇIĞLIĞI
Sonsuz bir senfonide boğulup, kaybolmak...
Köpüklerim yeni melodi ve sonatlara dönüşürken
Derinliklerimdeki inciler tuvale boyaların armonisi olarak
Dönmeli.
Bir gün batımında yeniden dirilsem
Bir martının bedeninde...
Çığlıklarım yüzsün gökyüzünde kaygısızca...
Dalgalar coşsun, tüm kederimi alıp yutsun derinlere...
SEDA TANSUKER
2004
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder